Ο Απρίλιος, είναι ο τέταρτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, ο όγδοος κατά το Εκκλησιαστικό που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Στα λατινικά ονομάζεται Aprilis, από το λατινικό ρήμα aperire=ανοίγω, γιατί το μήνα αυτό ανοίγουν οι ανθοί των λουλουδιών. Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το μήνα αυτό ως ιερό μήνα της θεάς Venus και ίσως η ονομασία του να προέρχεται από την αντίστοιχη θεά του ελληνικού πανθέου, την Αφροδίτη, σύμφωνα με άλλη ετυμολογία. Παράλληλα ο μήνας ήταν αφιερωμένος και στο θεό Απόλλωνα, από τη λαϊκή ονομασία του οποίου Aperta ίσως προήλθε και το όνομά του. Ο Απρίλιος και ο Μάιος, το Μαγιάπριλο, όπως λέει ο λαός, αποτελούν τους καθαρά ανοιξιάτικους μήνες με χαρακτηριστικά γνωρίσματα την πλούσια βλάστηση και την ανθοφορία. Τα έθιμα της άνοιξης ανήκουν σχεδόν αποκλειστικά στη δικαιοδοσία των γυναικών, γιατί η γονιμότητά τους συνδέθηκε με την εκρηκτική γονιμότητα της φύσης αυτή την εποχή αλλά και γιατί ο χαρακτήρας των τελετουργιών παραπέμπει σε δικές τους καθημερινές ενασχολήσεις. Ο ελληνικός λαός αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με τα ονόματα Απρίλης, και Λαμπριάτης από την συμπτωματικά μεγάλη θρησκευτική εορτή που τελείται συνήθως το μήνα αυτό. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αποκαλείται και τιναχτοκοφινίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν και Αϊ-γεωργίτης λόγω της εορτής του Αγίου Γεωργίου στις 23 του μήνα.

Η «Πρωταπριλιά» με τα αθώα ψέματά της είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο. Πρόκειται για ένα σκόπιμο ξεγέλασμα κάθε δύναμης που μπορεί να βλάψει την παραγωγή και μάλιστα σε ένα κρίσιμο μήνα όπως ο Απρίλιος, οπότε οι άνθρωποι θεωρούν ότι πρέπει να πάρουν κάποια μέτρα που να απομακρύνουν το κακό. Πρόκειται για ένα είδος μαγικής πάλης για την επικράτηση του καλού, αφού ο νικητής, αυτός δηλαδή που δεν ξεγελάστηκε, είναι ο εξυπνότερος.

Στην Κρήτη η φύση αυτή την εποχή οργιάζει. Στα μαντριά και στα μητάτα επικρατεί αναβρασμός. Κατσίκια αρνιά, τυριά και γάλατα έχουν την τιμητική τους. Η κρητική γη δίνει τις πρώτες φράουλες, ενώ ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους οι μελιτζάνες, τα κολοκύθια, τα κρεμμυδάκια, τα μαρούλια και άλλα. Οι γεωργοί παράλληλα σπέρνουν καλαμπόκι, βαμβάκι, καρπούζια, πεπόνια κ.ά.