ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΟΧΗ (330-1204 μ.Χ.)
Η ιστορία της βυζαντινής Κρήτης διαιρείται σε τρεις περιόδους: α. 330 – 824 μ.Χ. 1η Βυζαντινή περίοδος, β. 824 – 961 μ.Χ. Αραβοκρατία, γ. 961 – 1204 μ.Χ. 2η Βυζαντινή Περίοδος.
Η Κρήτη αρχικά αποτελεί τμήμα της επαρχίας Ιλλυρίας και στη συνέχεια τμήμα του Βυζαντίου με αυτοκράτορα το Μεγάλο Θεοδόσιο. Η περίοδος αυτή κρατά μέχρι το 824 όταν οι Άραβες Σαρακηνοί αποβιβάζονται στην Κρήτη και καταλαμβάνουν το νησί. Η εγκατάσταση των Αράβων βυθίζει το νησί στο σκοτάδι και ο κρητικός πολιτισμός αποκόπτεται από τον Βυζαντινό και υποχωρεί. Οι Κρήτες εξαθλιώνονται οικονομικά. Οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες πολλές φορές προσπάθησαν να ανακαταλάβουν την Κρήτη χωρίς επιτυχία.
Το 961 όμως ο στρατηγός του Βυζαντίου Νικηφόρος Φωκάς απελευθερώνει το νησί και αρχίζει νέα Βυζαντινή περίοδος στην Κρήτη στην οποία σημειώνεται μεγάλη οικονομική και πολιτιστική άνοδος ενώ αναζωπυρώνεται ο Χριστιανισμός. Το 1082 ο αυτοκράτορας Αλέξιος Β Κομνηνός εγκαθιστά στο νησί γόνους μεγάλων βυζαντινών οικογενειών, τους παραχωρεί σημαντικά προνόμια, με σκοπό να ενισχυθεί ο ντόπιος πληθυσμός. Το 1204 με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, η Κρήτη παραχωρείται στον Βονιφάτιο Μομφερατικό ο οποίος την πουλά στην Δημοκρατία της Βενετίας αντί του ποσού των 1000 μάρκων αργύρου ή 5.000 χρυσών δουκάτων στις 12 Αυγούστου 1204...
Πανελλήνια Ομοσπονδία
Πολιτιστικών Κρητικών Σωματείων