Στο Νομό Λασιθίου τρία είναι τα μεγάλα αστικά κέντρα, ο Άγιος Νικόλαος, η Σητεία και η Ιεράπετρα, που είναι και η μεγαλύτερη πόλη του νομού. Πρωτεύουσα του Νομού είναι ο Άγιος Νικόλαος. Πολυπληθέστερος Δήμος μετά το σχέδιο Καλλικράτης είναι ο Δήμος Αγίου Νικολάου. Τα νησιά που ανήκουν στο νομό είναι πολλά και ενδιαφέροντα, το καθένα για το δικό του λόγο. Η Σπιναλόγκα, το νησί ενετικό οχυρό που χρησιμοποιήθηκε κι ως τόπος συγκέντρωσης των Χανσενικών (λεπρών), οι Άγιοι Πάντες που είναι καταφύγιο των κρητικών αίγαγρων (κρι κρι), η Κολοκύθα, η Ψείρα, οι Διονυσάδες με αρχαία ευρήματα, η Ελάσα, το Κουφονήσι, η Χρυσή με ένα ενδημικό είδος κέδρου κ.α.

 

 

 

Αξιοθέατα...

 

Αρχαιολογικό Μουσείο Ιεράπετρας

 

Το μουσείο φιλοξενεί ευρήματα από διάφορες εποχές. Αυτά που ξεχωρίζουν είναι οι πήλινες σαρκοφάγοι, οι ψευδόστομοι αμφορείς με τις γραμμικές διακοσμήσεις, τα χειροποίητα εργαλεία, τα σκεύη και τα διάφορα αγγεία, οι επιγραφές, τα νομίσματα και τα γλυπτά. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το άγαλμα της Θεάς Περσεφόνης στην Εμπορική Οθωμανική Σχολή.

 

Αρχαιολογικό Μουσείο Σητείας

 

Εδώ βρίσκονται ευρήματα του μινωικού πολιτισμού της ανατολικής Κρήτης. Από τα σημαντικότερα εκθέματα είναι το χρυσελεφάντινο άγαλμα , οι επιγραφές της γραμμικής Α, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το πρωτότυπο πατητήρι.

Ζάκρος

 

Εδώ υπάρχουν τα ερείπια του περίφημου μινωικού ανακτόρου. Ιδρύθηκε γύρω στο 1900 π.Χ. αλλά υπέστη φυσικές καταστροφές και ανοικοδομήθηκε το 1600 π.Χ. Ο οικισμός είχε διοικητικό και εμπορικό ρόλο. Στις οικίες του οικισμού βρέθηκαν όλα τα υπάρχοντα των κατοίκων στη θέση τους. Έτσι η ανακάλυψη του ανακτόρου αυτού και όλων των ευρημάτων, δίνουν πληροφορίες για τη μινωική τέχνη, τη θρησκεία.

 

Ιεράπετρα

 

Βρίσκεται στη νότια πλευρά του νομού Λασιθίου με θέα τον Λιβυκό Πέλαγος. Η Ιεράπετρα συνδυάζει το χθες με το σήμερα. Το Φρούριο Καλές που κτίστηκε στις αρχές του 13ου αποτελεί ένα σήμα κατατεθέν για την πόλη. Η Ιεράπετρα έχει πολλές βυζαντινές εκκλησίες όπως τον μητροπολιτικό ναό Αγίου Γεωργίου, την «Παναγία του Καλέ», την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Χριστού.

 

Ίτανος

 

Τα ερείπια της αρχαίας πόλης Ίτανος βρίσκονται σε απόσταση 2 χλμ. από το Φοινικόδασος του Βάι. Πρόκειται για μια μινωική πόλη με περιόδους ακμής την κλασική και ρωμαϊκή εποχή. Η πόλη είχε ανεπτυγμένη εμπορική δραστηριότητα. Καταστράφηκε την βυζαντινή περίοδο και δεν ξανά κατοικήθηκε.

 

Λατώ

 

Η αρχαίας πόλη Λατώ βρίσκονται κοντά στον Άγιο Νικόλαο. Η πόλη άκμασε τον 4ο με 2ο αιώνα π.Χ. Από τα λείψανα φαίνεται ότι οι κάτοικοι εγκατέλειπαν σταδιακά τον οικισμό. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη το όνομά της το όφειλε στη Θεά Λητώ.

Οροπέδιο Λασιθίου

 

Βρίσκεται μεγάλο υψόμετρο περιτριγυρισμένο από κορυφές. Ο γύρος του οροπεδίου είναι περίπου 23χλμ. Πρωτεύουσα του είναι το χωριό Τζερμιάδο. Από το χωριό Ψυχρό ο επισκέπτης μπορεί να πάει στη σπηλιά του Δικταίου Άντρου όπου σύμφωνα με τη μυθολογία γεννήθηκε εκεί ο Δίας. Στο χωριό Πινακιανό ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τους 24 ερειπωμένους αλευρόμυλους.

 

Παλαιόκαστρο

 

Ανακαλύφθηκε το 1906 στην θέση Ρουσόλακος. Η αρχαιολογική έκταση είναι 300 στρεμμάτων και οι ιστορικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για τα ερείπια της αρχαίας πόλης Δράγμος. Τα λείψανα της πόλης αποκαλύπτουν έναν πυκνοκατοικημένο οικισμό, τον οποίο διέσχιζε ένας κεντρικός δρόμος και γύρω από αυτόν υπήρχαν πολλοί κάθετοι. Επίσης σε μία από τις συνοικίες της πόλης βρέθηκε το ιερό του Δικταίου Διός, το οποίο υπήρξε χώρος λατρείας.

 

Σητεία

 

Μια πόλη με παραδοσιακά στοιχεία. Σύμφωνα με πηγές την Μινωική εποχή στη θέση της βρισκόταν η πόλη Ητεία. Αργότερα αποτελούσε την έδρα της επισκοπής. Έπειτα οι Ενετοί έκτισαν το φρούριο Καζάρμα, το οποίο καταστράφηκε από το σεισμό αλλά και από τις πειρατικές επιδρομές. Σήμερα είναι μια ζωντανή πόλη με αεροδρόμιο, καφέ, εστιατόρια και μπαρ, παραλίες.

 

Σπιναλόγκα

 

Στη Σπιναλόγκα μπορεί κανείς να φτάσει με τα καΐκια από το λιμάνι του Αγίου Νικολάου και της Ελούντας. Εκεί υπάρχει το Ενετικό φρούριο όπου αργότερα κατοικήθηκε από μουσουλμάνους. Το 1903 το νησάκι μετατράπηκε σε λεπροκομείο. Από το 1957 παραμένει ακατοίκητο.