ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ...
Δίας
Στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν οι Έλληνες την τάξη και την αρμονία στον κόσμο φαντάστηκαν τους δικούς τους θεούς. Οι θεοί τους οποίους ο Ησίοδος αποκαλεί Ολύμπιους, επειδή ως αρχική κατοικία είχαν επιλέξει τον Όλυμπο, ήταν αρχικά έξι. Η Εστία, η Δήμητρα, η Ήρα, ο Άρης, ο Ποσειδών και ο Ζευς, ο οποίος ήταν και ο βασιλιάς των Ολύμπιων θεών, πατέρας θεών και ανθρώπων. Σύμφωνα με τον Ησίοδο κατοικούσε μαζί με τους υπόλοιπους θεούς στην υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Ήταν γιος του Κρόνου και της Ρέας.
Ο Ησίοδος εξιστόρησε στη Θεογονία τη γέννηση και τα παιδικά του χρόνια. Ο πιο επικίνδυνος εχθρός που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Δίας ήταν ο ίδιος ο πατέρας του, ο Κρόνος. Ο Κρόνος δεν ήθελε κάποια στιγμή να επιτρέψει σε κάποιον από τους γιους του να χρησιμοποιήσει εναντίον του τα ίδια όπλα που εκείνος μεταχειρίστηκε ενάντια στον πατέρα του Ουρανό. Για το λόγο αυτό καταβρόχθιζε τα παιδιά του αμέσως μετά τη γέννησή τους.
Η γέννηση των θεών
Ησίοδος
Ο Ησίοδος υπήρξε ο δεύτερος σε σπουδαιότητα αρχαίος ποιητής μετά τον Όμηρο. Γεννήθηκε στην Άσκρη της Βοιωτίας. Υπολογίζεται ότι έζησε γύρω στο 700 ή 800 π.Χ. Επισκεπτόμενος συχνά το όρος Ελικώνα όπου οι μύθοι έλεγαν ότι κατοικούσαν οι Μούσες, έλεγε ο ίδιος ότι εκείνες του έδωσαν το χάρισμα της ποίησης. Με τον Ησίοδο η Ελλάδα βγαίνει από το σκοτάδι του μύθου αφοί ο ίδιος αντλεί τα θέματα του όχι μόνο από τη φαντασία αλλά και από την ζωή φέρνοντας έτσι την ποίηση πιο κοντά στον άνθρωπο. Στο έπος που φέρει τον τίτλο Θεογονία ο Ησίοδος εξιστορεί την γένεση των θεών και τα γεγονότα που οδήγησαν στην οριστική επικράτηση του Δία. Το ποίημα έχει τη δομή γενεαλογικού καταλόγου, στον οποίο εντάσσονται περισσότερες από τριακόσιες θεότητες και προσωποποιημένες κοσμικές δυνάμεις, ενώ ενδιαμέσως παρεμβάλλονται αρκετές μυθικές διηγήσεις ποικίλης έκτασης. Στην αρχή της γενεαλογίας βρίσκεται η γέννηση του Χάους, Ακολουθούν η Γη, ο Τάρταρος και ο Έρως. Την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης από τον Ουρανό διαδέχεται η δεύτερη της κυριαρχίας του Κρόνου, ο οποίος τρώει τα παιδιά του, για να ακολουθήσει στο τέλος ο Δίας, ο οποίος ανατρέπει τον Κρόνο, αφού καταφέρνει προηγουμένως να τον ξεγελάσει και να σωθεί…
Η γυναίκα του Ρέα, απελπισμένη από την τακτική του άνδρα της και βλέποντας τα παιδιά της να χάνονται, μόλις γέννησε το έκτο της παιδί, αποφάσισε να το γλιτώσει. Πήρε ένα λιθάρι, το φάσκιωσε να μοιάζει με μωρό και το έδωσε στον Κρόνο. Εκείνος κατά την προσφιλή του συνήθεια το κατάπιε στη στιγμή. Έτσι σώθηκε ο Ζευς, ο μελλοντικός πατέρας των θεών. Στη συνέχεια μετέφεραν τον Δία στην Κρήτη, σε ένα απρόσιτο σπήλαιο του Αιγαίου όρους ή κατά άλλους σε σπήλαιο στην Ίδη ή στη Δίκτη, όπου οι Κουρήτες, χθόνιοι δαίμονες, γιοι της Χαλκίδος, ανέλαβαν να τη φύλαξή του. Το επόμενο πρόβλημα ήταν τα δυνατά κλάματα του Δία. Για να σκεπάσουν λοιπόν τα διαπεραστικά του κλαψουρίσματα, επιδίδονταν νυχθημερόν σε φρενήρεις χορούς γύρω από την κούνια του, χτυπώντας με τα δόρατα τις ασπίδες τους.
Το θεϊκό παιδί είχε τις αδιάκοπες φροντίδες των Νυμφών, της Αμάλθειας που ήταν αίγα και τον έτρεφε με το γάλα της, αλλά και των μελισσών που μάζευαν αδιάκοπα γύρη από τα κρητικά βουνά για να του προσφέρουν το θρεπτικό τους μέλι. Τρεφόμενος αποκλειστικά ο Δίας με γάλα και μέλι απέκτησε υγεία και ρώμη. Μόλις μεγάλωσε λίγο ο Δίας, η μητέρα του, του αποκάλυψε την τερατώδη συνήθεια του πατέρα του. Τότε ο Δίας στράφηκε εναντίον του Κρόνου.
Για να φτάσει στο στόχο του, ο Δίας έπρεπε πρώτα να συγκρουστεί με τους Τιτάνες και τα τέρατα. Σημειολογικά οι Τιτάνες συμβολίζουν τις ανακατατάξεις του γήινου φλοιού κατά τις γεωλογικές περιόδους. Μια συνεχής μάχη με πλημμύρες, ηφαίστεια, σεισμούς, κυκλώνες. Ακόμη οι διηγήσεις αυτές προορίζονταν για να εξηγήσουν τις αντιπαλότητες φυλών, λαών και ομάδων. Η τελική νίκη του Δία ολοκληρώνεται μόνο όταν εξολοθρεύεται και το τελευταίο τέρας, που ήταν ο Τυφωεύς. Για τον Ησίοδο η τελευταία αυτή αναμέτρηση αποκαλύπτει και περιγράφει την πάλη του ουρανού ενάντια στην άβυσσο και της φωτιάς ενάντια στο νερό. Αφού με αυτή τη νίκη το χάος έπαψε να υπάρχει, τα άγρια τέρατα εξαφανίστηκαν, ο Δίας μπορούσε πλέον να ειρηνεύσει τον κόσμο και να τον προσαρμόσει στα μέτρα του ανθρώπου. Η συνέχεια του κόσμου ανήκει πλέον στον άνθρωπο…
Πανελλήνια Ομοσπονδία
Πολιτιστικών Κρητικών Σωματείων
Π.Ο.Π.Κ.Σ.
