Η ιστορία του Δαίδαλου δεν συνδέεται μόνο με τον Λαβύρινθο. Ο Δαίδαλος υπήρξε διάνοια, προικισμένος με πολλά χαρίσματα. Αρχιτέκτονας, μηχανικός, γλύπτης με πολλές ανακαλύψεις που είχαν αποσπάσει το σεβασμό αλλά και το φθόνο των συμπολιτών του, των Αθηναίων. Για το λόγο αυτό αυτοεξορίστηκε και κατέφυγε στον βασιλιά Μίνωα. Έφτασε στην Κρήτη την ώρα που η Πασιφάη έφερνε στον κόσμο τον Μινώταυρο. Ο Μίνωας τον επιφόρτισε να κατασκευάσει τον Λαβύρινθο για να κρύψει το τέρας. Όταν έφτασε ο Θησέας για να τον εξοντώσει , τον ερωτεύτηκε η Αριάδνη και για να τον βοηθήσει χρησιμοποίησε το κουβάρι με το νήμα. Η ιδέα όμως αυτή ήταν του Δαίδαλου και όταν το έμαθε ο Μίνωας έριξε τον Δαίδαλο μαζί με το γιό του Ίκαρο στα υπόγεια του Μινώταυρου, βάζοντας και φρουρούς στην έξοδο για να μην δραπετεύσουν. Ο εφευρετικός όμως Δαίδαλος έφτιαξε φτερά, τα κόλλησε με κερί στους ώμους του και στου γιου του και πέταξαν. Πριν πετάξουν έδωσε τις απαραίτητες για την πτήση συμβουλές στον Ίκαρο. Να μην πετάς χαμηλά του είπε, γιατί τα φτερά δεν θα σε κρατήσουν. Να μην πετάς όμως και πολύ ψηλά γιατί η ζέστη του ήλιου θα λιώσει το κερί. Ο Ίκαρος όμως, απελευθερωμένος από την φυλακή του Λαβύρινθου και την γήινη ύλη, θέλησε να προσεγγίσει τα μεγαλεία της θεότητας πετώντας όσο πιο κοντά στον ήλιο μπορούσε. Ανεβαίνοντας πάνω από το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, ο ήλιος έλιωσε το κερί και ο Ίκαρος καταποντίστηκε στο πέλαγος, κοντά στη Σάμο, στο νησί της Ικαρίας που μαζί με το πέλαγος πήραν το όνομά του….