Στα χρόνια του Αριστοτέλη η ύπαρξη και χρήση χαρτών είναι γενικευμένη, με ισχυρότερο επιχείρημα το γεγονός πως αναφέρονται μαθητές του να κληροδοτούν στην σχολή του τους γεωγραφικούς τους χάρτες. Την εποχή εκείνη οι χάρτες είχαν κυκλικό σχήμα και ήταν επίπεδοι, καμωμένοι σε ξύλο ή σε χαλκό, με την Ελλάδα στο μέσο και τους Δελφούς στο κέντρο τους. Η εκστρατεία του Μ. Αλέξανδρου στην Ασία έδωσε μία ακόμη ώθηση στην χαρτογραφία με τον περίπλου του Περσικού κόλπου από τον Νέαρχο.

Ο παλαιότερος χάρτης του κόσμου, δημιουργήθηκε από τους Βαβυλώνιους τον 6ο  αιώνα π.Χ. και απεικονίζει την Βαβυλώνα να περιβάλλεται από μια κυκλική μάζα γης με αρκετές πόλεις πάνω της. Προφανώς, πρόκειται για μάλλον συμβολικό χάρτη, παρά για μια προσπάθεια ρεαλιστικής απεικόνισης του κόσμου. Δεν περιλαμβάνει άλλωστε τις περιοχές λαών όπως οι Πέρσες και οι Αιγύπτιοι. Το πρώτο μέρος του χάρτη είναι δημιούργημα του Αναξίμανδρου, ο οποίος αποτύπωσε τον τότε γνωστό κόσμο σε κυκλική μορφή, θεωρώντας ως κέντρο του κόσμου το Αιγαίο πέλαγος. Έναν αιώνα αργότερα, ο έλληνας φιλόσοφος Ποσειδώνιος δημοσίευσε το έργο του για τον «ωκεανό και τις γύρω περιοχές», που όχι μόνο ενσωμάτωσε τις έως τότε γνωστές επιστημονικές μετρήσεις, αλλά σημείωσε και τις πολιτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των περιοχών του κόσμου. Επιπλέον, κατόρθωσε να υπολογίσει σχεδόν με απόλυτη ακρίβεια την περιφέρεια της Γης. Τον 2ο αιώνα μ.Χ., ήταν η σειρά του Πτολεμαίου να συνεισφέρει στην χαρτογραφία και να δημιουργήσει τον πρώτο χάρτη με γεωγραφικά μήκη και πλάτη. Πέρασαν δέκα ολόκληροι αιώνες μέχρι τον 12ο αι., να ανακινηθεί το ενδιαφέρον της ανθρωπότητας για τους χάρτες και την επιστήμη τους. Το 1154, ο Άραβας γεωγράφος Muhammad al-Idrisi  δημιούργησε τον έως τότε ακριβέστερο χάρτη του κόσμου, ο οποίος αποτυπώνει την Ευρασία στο σύνολό της. 14ος αιώνας μ.Χ. Ο  πρώτος «παγκόσμιος Άτλας» του 16ου αιώνα, ονομάστηκε «Θέατρο του Κόσμου» και συνοδευόταν από βιβλίο με αναλυτικότερους χάρτες. Στις αρχές της Ελληνιστικής περιόδου η χαρτογραφία έκανε βήματα μπροστά με περισσότερα πλέον δεδομένα, ενώ απέκτησε και καινοτόμους εκπροσώπους. Ο πρώτος που ξεχώριζε από την εποχή εκείνη είναι ο Δικαίαρχος από την Μεσσήνη της Σικελίας, μαθητής του Αριστοτέλη, ο οποίος ήταν ο πρώτος λιμενογράφος-χαρτογράφος που τοποθέτησε σε χάρτη δύο γραμμές διαχωριστικές, ανάλογες με τον σημερινό παράλληλο και τον μεσημβρινό, που διασταυρώνονταν τότε στην Ρόδο της Δωδεκανήσου. Ένας δεύτερος εκπρόσωπος της επιστημονικής γεωγραφίας-χαρτογραφίας, ίσως σημαντικότερος από τον πρώτο, ήταν ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (276π.Χ.-196 π.Χ.). Λίγο πριν η Μεσόγειος θάλασσα και οι περί αυτήν χώρες μετατραπούν σε έδαφος της Ρωμαϊκής επικράτειας, η χαρτογραφία και η γεωγραφία είχαν ακολουθήσει συγκεκριμένους εξελικτικούς δρόμους, προσπαθώντας παράλληλα να απαντήσουν και στα προαιώνια ερωτήματα περί κοσμολογίας.